مراحل قالب گیری برای ساخت روکش روی ایمپلنت

در این مقاله قصد داریم مراحل گام به گام قالب گیری برای ساخت روکش های دندانی را برای شما شرح دهیم که با پیچ به ایمپلنت ها متصل می شوند.

استفاده از روکش های تکی که روی یک ایمپلنت قرار می گیرند به یکی از راهکارهای شناخته شده برای جبران از دست رفتن دندان تبدیل شده اند. به دو روش می توان روکش روی ایمپلنت ها را ثابت کرد: ثابت کردن با پیچ و ثابت کردن با چسب مخصوص دندانپزشکی. هر یک از این روش ها معمولاً بر اساس نظر دندانپزشک انتخاب می شود. قابلیت بازیابی یکی از اصلی ترین مزایای روکش هایی است که با پیچ روی ایمپلنت قرار می گیرند و باعث می شوند برای بسیاری از دندانپزشک ها ایده آل باشند.

این نوع روش اتصال اجازه می دهد فرد کنترل بیشتری روی بهداشت ایمپلنت و مخاط پیرامون آن داشته باشد. بعلاوه، در صورت شکسته شدن روکش، به راحتی می توان آنها را ترمیم نمود. از سوی دیگر، در مواردی که حفره دسترسی روی لبه اینسیزال یا کاسپ دندان قرار دارد، یا نیاز است دسترسی به منطقه عقب دهان آسان تر صورت گیرد، روکش هایی که با چسب روی ایمپلنت قرار می گیرند کاربردی تر هستند.

مراحل قرار گیری روکش با پیچ روی ایمپلنت

دو گام اصلی مورد نیاز برای قرار گیری روکش های دندانی روی ایمپلنت ها عبارتند از قالب گیری صحیح و تحویل و تحویل روکش تکی که با پیچ متصل می شود. فرایندهای زیبایی (قرارگیری روکش های زیبایی) معمولاً زمانی انجام می شوند که زمین کافی برای بهبود پس از کاشت ایمپلنت به روش جراحی داده شده است. در صورتی که کاشت ایمپلنت به روش دو مرحله ای انجام شود، برای بهبود، پس از باز شدن روی ایمپلنت، لازم است حداقل دو هفته زمان داده شود. در فرایند یک مرحله ای نیز مانند فرایند دو مرحله ای، جراح مسئولیت دارد قبل از آنکه بیمار را برای ساخت روکش ارجاع دهد، یک هیلینگ کپ روی فیکسچر قرار دهد. هیلینگ کپ ها، برای سیستم های مختلف ایمپلنت ها، در اشکال و اندازه های مختلفی در دسترس هستند.

ممکن است برای ارزیابی کیفیت استخوان اطراف ایملنت لازم باشد تصاویر رادیوگرافی از ایمپلنت ها گرفته شده و دندانپزشک آنها را مورد بررسی قرار دهد؛ می توان از یک تصویر رادیوگرافی داخل دهانی پری آپیکال با اشعه ایکس برای چک کردن علائم ناخواسته شکست ایمپلنت های دندانی استفاده کرد.

مراحل قالب گیری برای ساخت روکش روی ایمپلنت

قالب گیری

تکنیک های مختلفی برای گرفتن قالب در سطح ایمپلنت وجود دارند. قالب های گرفته شده با استفاده از روش تری باز (مستقیم) از بیشترین میزان درستی برخوردار هستند. بیشترین خطا در روش تری بسته (غیر مستقیم) و زمانی اتفاق می افتد که کوپینگ برداشته و تعویض می شود، مخصوصاً در قسمت خط اکلوزال- لثه. با این حال، کوپینگ برداشته و تعویض می شود، مخصوصاً در قسمت خط اکلوزال- لثه. با این حال، محدودیت در باز کردن دهان بیمار می تواند یکی از عللی باشد که چرا دندانپزشک مجبور می شود از تکنیک تری بسته استفاده کند.

تکنیک قالب گیری مستقیم (تری باز) شامل گام های زیر است:

• خارج کردن هیلینگ اباتمنت: حداقل به مدت ۱۰ روز پس از باز کردن بافت روی ایمپلنت به روش جراحی، اجازه داده می شود مخاط اطراف ایمپلنت بهبود پیدا کند. با استفاده از یک پیچ گوشتی دستی و با چرخش پاد ساعت گرد پیچ هیلینگ اباتمنت باز می شود. بایستی پایه زیبایی ایمپلنت مورد بررسی قرار گیرد تا عاری از هر گونه استخوان و بافت نرمی باشد.

مراحل قالب گیری برای ساخت روکش روی ایمپلنت

• بایستی از یک فیکسچر مانت (وسیله ای پیش ساخته که برای انتقال فیکسچر استفاده می شود)/ کوپینگ متناسب با ایمپلنت دندانی استفاده شود. فیکسچر مانت مناسب برای تکنیک قالب گیری تری باز روی بدنه ایمپلنت قرار می گیرد و با چرخش دستی ساعت گرد پیچ داخلی محکم می شود. وقتی مانت زیر سطح مخاط قرار می گیرد، باید تصویر رادیوگرافی داخل دهانی گرفته شود تا اطمینان حاصل شود مانت به درستی روی ایمپلنت قرار گرفته است.

مراحل قالب گیری برای ساخت روکش روی ایمپلنت

• باید روی تری پلاستیکی پیش ساخته یا یک قالب سفارسی از جنس آکریلیک، از قسمتی که ایمپلنت داخل آن قرار می گیرد پنجره ای ایجاد شود تا اجازه دهد فیکسچر مانت از داخل آن عبور کند. تری قالب گیری باید داخل حفره دهان مورد بررسی قرار گیرد تا مشخص شود فیکسچر مانت و پیچ آن از داخل تری بیرون می زند.

مراحل قالب گیری برای ساخت روکش روی ایمپلنت

• اعمال مواد قالب گیری: نوعی مواد قالب گیری سیلیکونی سبک با استفاده از سرنگ به داخل قالب و اطراف فیکسچر مانت تزریق می شود. در این حین تری قالب با افزودن مواد قالب گیری سیلیکونی سنگین پر می شود و مستقیماً داخل دهان و دقیقاً در جای خود قرار می گیرد. قبل از کارگذاری پیچ فیکسچر مانت، مواد قالب گیری اضافی باید پاک شوند. حفره جای پیچ می تواند با موم یا پنبه پر شود تا مانع ورود و گیر کردن مواد قالب گیری به حفره جای پیچ شود.

مراحل قالب گیری برای ساخت روکش روی ایمپلنت

• پس از قرار گیری مواد قالب گیری، مانت با بازکردن پیچ بلند داخل آن، از ایمپلنت جدا می شود. پس از آن تری قالب گیری از داخل دهان برداشته می شود در حالی که فیکسچر مانت بدون هیچ خطری در جای خود باقی می ماند. باید بررسی شود مواد قالب گیری به طور کامل به دور ایمپلنت و مانت قرار بگیرد. سپس هیلینگ اباتمنت مجدداً در جای خود روی ایمپلنت قرار داده می شود تا مانع گیر کردن بافت نرم شود، تا جلسه بعد که روکش به روی ایمپلنت منتقل شود. ممکن است یک روکش موقت ساخته شود تا موجب رشد درست بافت نرم اطراف ایمپلنت، هم از نظر بیولوژیکی و هم از نظر زیبایی، شود.

مراحل قالب گیری برای ساخت روکش روی ایمپلنت

• آنالوگ ایمپلنت یا ایمپلنت رپلیکا: آنالوگ (کپى ایمپلنت، اباتمنت یا اتچمنت که معمولاً در قالب گچى جهت بازسازى بخش پروتزى (ثابت/ متحرک) به کار می رود) با فیکسچر مانت جفت می شود و این کار با نگه داشتن آن در جای خود انجام می شود در حالی که پیچ بلندی از داخل حفره دسترسی از داخل تری قالب گیری عبور داده می شود و با پیچ گوشتی دستی سفت می شود. آنالوگ باید بدون هیچ خطری و با دقت به قالب مانت فیکسچر متصل شود. در طول پیچاندن باید مراقب بود مانت بیشتر از حد لازم پیچانده نشود زیرا یک ذره حرکت اضافی می تواند موجب تخریب قالب شود.

مراحل قالب گیری برای ساخت روکش روی ایمپلنت

• قالب با فیکسچر مانت متصل به آنالوگ، و قالب فک مخالف و رنگ انتخابی برای ساخت روکش به آزمایشگاه ارسال می شود.