مشکلات ایمپلنت های دندانی

 در مراقبت های پس از درمان, مقالات آموزشی جراحی و کاشت ایمپلنت, مقالات عمومی دندانپزشکی

هر چند این احتمال وجود دارد که برای ایمپلنت های دندانی مشکلاتی بوجود بیاید اما بسیاری از این مشکلات کوتاه مدت هستند. اکثر این مشکلات در طول مراحل اولیه، قبل از اتصال روکش به ایمپلنت رخ می دهند.

 

مشکلات ایمپلنت دندانی

مشکلات ایمپلنت دندانی

عفونت و درد پس از جراحی ایمپلنت

دریافت ایمپلنت های دندانی فرایندی است که طی جراحی انجام می شود. پرسنل اتاق عمل یا کلینیک دندانپزشکی همه جوانب را مد نظر قرار خواهند داد و به صورت کاملاً استریل کار خواهند کرد تا احتمال بروز عفونت ناشی از خود فرایند به کمترین میزان خود برسد. اما، دهان مملو از باکتری است و می تواند منشاء عفونت باشد.

به مدت ۱ تا ۴ روز پس از انجام فرایند می توانید انتظار تورم، درد خفیف، یا ناراحتی را نیز داشته باشید. ورای این، ممکن است مشکلی بروز پیدا کرده باشد و باید با دندانپزشک مشورت نمایید. اکثر مشکلاتی که شامل بروز عفونت و بهبود ضعیف هستند در نتیجه عدم دنبال کردن درست دستورالعمل های مراقبتی پس از جراحی توسط بیمار بوجود می آیند. در برخی موارد بسیار نادر، عفونت بیش از یک ماه پس از فرایند جراحی بروز می یابد. در اکثر موارد، یکی از مشکلاتی منجر به بروز عفونت می شود که قبل از انجام فرایند تشخیص داده نشده باقی مانده است. در صورتی که عفونت یا بهبود ضعیف خیلی زود تشخیص داده شوند، همان زمان مورد رسیدگی قرار می گیرند و مراحل بعدی می توانند با موفقیت سپری شوند.

 

تاثیر شرایط پزشکی بر روند بهبود جراحی

اگر از سرطان، بیماری لثه، یا دیابت رنج می برید، ممکن است روند بهبود شما با تأخیر پیش برود. برای افرادی که سیگار می کشند، الکل می نوشند، و برای دیگر بیماری ها دارو مصرف می کنند نیز این وضعیت می تواند بروز یابد. در طول جلساتی که به دندانپزشک مراجعه می کنید و سوابق پزشکی شما مورد بررسی قرار می گیرند، بایستی جراح دهان و دندان خود را از شرایط موجود خود آگاه نمایید.

تکنیک های جراحی ایمپلنت

مهم است که دندانپزشک معتبری پیدا کنید که در زمینه کاشت ایمپلنت های دندانی تجربه و مهارت کافی داشته باشد. این دندانپزشک ها نسبت به اهمیت تکنیک های بی خطر و استریل بسیار حساس هستند. آنها از فرایندهای درست و دستورالعمل ها اطلاعات کافی دارند. این باعث می شود خطر عفونت و دیگر مشکلات ایمپلنت های دندانی کاهش یابد.

جابجایی ایمپلنت دندانی

ایمپلنت های دندانی باید به مدت چند هفته بی حرکت باشند تا اسئواینتگریشن اتفاق بیفتد. هر گونه جابجایی مانع این فرایند، و در نهایت باعث از دست رفتن ثبات ایمپلنت خواهد شد. در طول ۸ تا ۱۲ هفته نخست، ایمپلنت قابلیت جوش نخوردن با استخوان را دارد، و امکان دارد به جای آن رشد بافت نرم اتفاق بیفتد. این روند بسیار دردناک است و در نهایت باز باید زیر تیغ جراحی قرار بگیرید. به همین دلیل، پس از فرایند، سعی کنید توصیه هایی که دندانپزشک برای رعایت رژیم غذایی می کند را رعایت کنید. ممکن است مجبور باشید مدتی رژیم غذایی نرم داشته باشید.

 

مشکلات ایمپلنت دندانی

مشکلات ایمپلنت دندانی

عدم وجود استخوان کافی

کاشت موفق ایمپلنت زمانی اتفاق می افتد که ایمپلنت از همه جهات با استخوان جوش بخورد. در صورتی که استخوان از ضخامت کافی برخوردار نباشد یا به هر طریقی دارای مشکل باشد، ممکن است دندانپزشک شما مجبور باشد اقدامات دیگری انجام دهد تا اطمینان حاصل نماید که استخوان کافی اطراف ایمپلنت رشد خواهد کرد. اگر مدت زمان طولانی است که دندان خود را از دست داده اید، احتمالاً مقداری از حجم استخوان اطراف آن تحلیل رفته است. یک دندانپزشک مجرب در زمینه کاشت ایمپلنت، می تواند حجم استخوان اطراف محل کاشت ایمپلنت را با پیوند استخوان و دیگر تکنیک ها افزایش دهد. گاهی اوقات، این کار ممکن است نیاز به فرایندهای دیگری داشته باشد.

توجه نکردن دستورالعمل های پزشک

عدم پیگیری دستورات پزشک منجر به شکست ایمپلنت و دیگر مشکلات خواهد شد. این دستوالعمل ها کاملاً صریح خواهند بود، از جمله کاهش فعالیت بدنی، و تمیز نگه داشتن محل جراحی. علاوه بر این مجبور خواهید بود پرهیز غذایی داشته باشید و طبق تجویز پزشک داروهای خود را مصرف کنید.

مشکلات ناشی از پوکی استخوان

بیس فسفونات ها یک دسته از داروها هستند که برای از دست رفتن استخوان یا پوکی استخوان مصرف می شوند. چهار دارویی که از پر مصرف ترین داروهای دسته بیس فسفونات ها هستند، عبارتند از: فوزامکس Fosamax، آکتنول Actonel، بونیوا Boniva، و ریکلاست Reclast.

این داروها برای جلوگیری از فعالیت استئوکلاست ها عمل می کنند. به این معنا که، اجازه نمی دهند سلول های استئوکلاست موجب تخریب استخوان شوند. اما، استئوکلاست ها نقش مهمی در استئوبلاست ها ایفا می کنند، سلول های استخوانی که ماتریکسی تولید می کنند که موجب شکل گیری استخوان می شود.

تحقیقات گسترده روی مشکلات ایمپلنت های دندانی ناشی از مصرف بیس فسفونات حاکی از این هستند که فوزامکس بیشترین خطر را برای نکروز استخوان (استئونکروز) فک در نتیجه مصرف بیس فسفونات (BIONJ) دارد. این شرایط، یکی از بیماری های شدید استخوان است که اغلب تحت عنوان “مرگ استخوان فک” شناخته می شود. احتمال بروز این مشکلات بسیار پایین است، اما اگر برای برای پیش گیری از پوکی استخوان یا به عنوان داروی سرطان، بیس فسفونات مصرف می کنید، آن را به دندانپزشک خود اطلاع دهید.

علائم عفونت ایمپلنت های دندانی

یکی از شایع ترین عفونت های ایمپلنت های دندانی پری- ایمپلنتیت است که نوعی بیماری لثه محسوب می شود. در صورتی که این مشکل تحت درمان قرار نگیرد، مشکلات جدی دهانی بروز پیدا خواهند کرد، از جمله: تحلیل استخوان و شکست ایمپلنت. علائم عفونت ایمپلنت های دندانی عبارتند از:

  • وجود مزه بد داخل دهان یا بوی بد دهان که از بین نمی رود.
  • ترشح چرک یا خونریزی از لثه های پیرامون ایمپلنت های دندانی.
  • درد یا تب.
  • دشواری حین جویدن غذا.
  • تورم یا قرمزی لثه ها.
  • شل شدن ایمپلنت های دندانی.

در صورتی که هر یک از این علائم عفونت را تجربه کردید، فوراً با دندانپزشک خود مشورت کنید.

0/5 (0 نظر)
0/5 (0 نظر)
نوشته های توصیه شده

Leave a Comment