دوام ایمپلنت های دندانی
در این نوشته می خوانید:
هدف ایمپلنت های دندانی جایگزینی دندان های از دست رفته است- نه تنها لبخندی زیبا و سالم برای شما خلق می کنند و سطح اعتماد به نفس شما را بالا می برند، بلکه برای ساختار دهان و صورت نیز مفید هستند. وقتی دندان از دست رفته دارید، علاوه بر تحت تأثیر قرار گرفتن زیبایی لبخند، مشکلات دیگری مانند جابجایی دندان ها، تحلیل استخوان، و کاهش سطح کیفیت زندگی فرد نیز بوجود خواهند آمد.
جابجایی دندان ها زمانی اتفاق می افتد که به دلیل وجود جای زیاد داخل دهان در نتیجه از دست رفتن دندان ها، دندان های طبیعی باقی مانده به تدریج می لغزند و از جای اصلی و مناسب خود دور می شوند. جابجا شدن دندان ها باعث کج شدن آنها می شود و می تواند فضای خالی زیادی به جا بماند، که می تواند شکل گونه ها و فک ها را تحت تأثیر قرار دهد علاوه بر این باید به احتمال گیر کردن ذرات بزرگتر غذا بین دندان ها نیز فکر کنید.
در صورتی که از کاشت درست ایمپلنت های دندانی بهره مند نشوید، سطح استخوان شما نیز تحلیل خواهد رفت و ظاهر چهره و صورت شما را تحت تأثیر قرار خواهد داد. اگر از نشان دادن دندان های خود حین لبخند زدن و خندیدن خجالت می کشید و حس ناخوشایند و خجالت آوری برای شما بوجود می آورد، کیفیت زندگی شما نیز تحت تأثیر قرار خواهد گرفت. اما با وجود ایمپلنت های دندانی با دوامی که جایگزین دندان های از دست رفته می شوند، گامی بلند به سوی بهبود وضعیت سلامت و رفاه خود بر می دارید.
ایمپلنت دندانی چیست؟
وقتی به دنبال راهکاری دائمی برای جایگزینی دندان های از دست رفته خود هستید، ایمپلنت های دندانی طبیعی به نظر می رسند. مراقبت از آنها دقیقاً شبیه دندان های طبیعی است، علاوه بر این می توانند ساختار فک های شما را حفظ کنند. ممکن است شما متوجه آن نشوید اما، در صورتی که همه دندان های شما از دست رفته باشند، ایمپلنت های دندانی می توانند مانع تحلیل رفتن صورت شما شوند. این ابزار دندانی از سه جزء اصلی تشکیل شده است. اولین قطعه ایمپلنت پست تیتانیومی آن است که به استخوان فک متصل می شود.
این پست به عنوان تکیه گاه روکش دندانی عمل می کند. اباتمنت به ایمپلنت متصل می شود، که دندان را در جای خود نگه می دارد و مانع جابجا شدن آن می شود. سومین قطعه، دندان واقعی است که همان روکش می باشد. دندان های سرامیکی ظاهری طبیعی بوجود می آورند و به اباتمنت بسته می شوند، که یکی از جنبه های مهم ایمپلنت های دندانی هستند. در مقایسه با پروتزهای مصنوعی و دیگر گزینه های موجود، ایمپلنت های دندانی بهترین جایگزین ها برای دندان های از دست رفته هستند.
طول عمر ایمپلنت چقدر است؟
دو پرسش بزرگی که در ذهن بسیاری افراد وجود دارند اینها هستند که: “آیا ایمپلنت های دندانی دائمی هستند؟” و “ایمپلنت های دندانی چقدر دوام دارند؟”
ایمپلنت هایی که امروزه کاشته می شوند می توانند یک عمر دوام داشته باشند. اگر هر روز برای مراقبت از دندان های خود زمان صرف می کنید، لبخند سفید و درخشانی خواهید داشت. مطالعات بسیاری حاکی از این هستند که ایمپلنت های دندانی می توانند تا مدت زمانی طولانی- بیش از ۲۰ سال- دوام داشته باشند. خواه آزمایشات نگاهی به استفاده کوتاه مدت از ایمپلنت های دندانی داشته باشند یا استفاده بلند مدت از آنها، در هر صورت ایمپلنت های دندانی قادرند بیش از یک دهه در برابر فشار مقاومت کنند. روکش های ایمپلنت ها نیز قبل از تعویض، بین ۱۰ تا ۱۵ سال دوام خواهند داشت.
چرا ممکن است ایمپلنت های دندانی به مرور زمان عفونت کنند؟
دو عامل مهمی که در شکست ایمپلنت های دندانی نقش دارند عبارتند از: پری ایمپلنتایتیس، و از دست رفتن اسئواینتگریشن یا پیوند ایمپلنت و بافت استخوانی اطراف آن. شکست ایمپلنت های دندانی ظرف چند سال یا حتی ۶ ماه نخست پس از جراحی کاشت ایمپلنت اتفاق می افتد. پری ایمپلنتایتیس بیماری لثه است. این بیماری با عفونتی که به استخوان پیرامون دندان ها آسیب می رساند، ایمپلنت ها را هدف قرار می دهد. این شرایط می تواند منجر به شل شدن ایمپلنت و دندان ها شود.
از دست رفتن اسئواینتگریشن نیز زمانی اتفاق می افتد که استخوان پیرامون ایمپلنت رشد می کند و امنیت آن را تأمین می نماید. این مشکل به کیفیت استخوان مربوط می شود و کشیدن سیگار یا استفاده از تکنیک های مختلف جراحی یا انجام پیوند استخوان توسط دندانپزشک نقش چندانی ندارند.
عوامل دیگری که می توانند روی طول عمر ایمپلنت های دندانی تأثیر گذار باشند، به سبک زندگی شما و رعایت بهداشت مربوط می شوند. از آنجا که در کاشت ایمپلنت ها از فناوری پیشرفته استفاده می شود، شکست ایمپلنت های دندانی به ندرت اتفاق می افتد اما عواملی مانند وجود شرایط پزشکی و بیماری های قبلی، و استفاده نادرست از ایمپلنت های دندانی می تواند روی طول عمر آنها تأثیر گذار باشد.
در افرادی که سیگار می کشند، یا دیابت یا دیگر شرایط پزشکی مانند سرطان را دارند، خطر شکست ایمپلنت های دندانی بیشتر است. علاوه بر این، داشتن حجم کافی استخوان فک برای حمایت از جراحی ضروری است، زیرا ایمپلنت با این استخوان پیوند می خورد. در صورتی که تحلیل استخوان یا دندان از دست رفته داشته اید، دندانپزشک ابتدا شرایط را مورد بررسی قرار می دهد تا راهکاری امن و بی خطر مشخص نماید. اگر استخوان فک شما به میزان کافی نیست، پیش از کاشت ایمپلنت باید فرایند احیاء استخوان را تکمیل نمایید.
بسته به محل قرار گیری ایمپلنت داخل دهان، ممکن است امکان شکست آن بالاتر یا پایین تر باشد. در صورتی که ایمپلنت در عقب دهان واقع شده باشد، دندان مجبور خواهد بود فشار جویدن بیشتری تحمل نماید، که منجر به شکست سریع آن خواهد شد. به منظور کاهش مشکلات ناشی از محل قرار گیری ایمپلنت، لازم است جراحی توسط متخصص این زمینه انجام شود.
در پایان باید اشاره کنیم که، ساییدن و فشردن دندان ها روی یکدیگر نیز می تواند منجر به بروز مشکل شود. دندان قروچه می تواند موجب ساییدگی شدید سطح ایمپلنت های دندانی و لب پر شدن روکش آنها شود.